Nowa odmiana Net systemu Planista 2010 została opracowana w oparciu o technologię, która umożliwia bezpośrednią komunikację z bazą danych przy użyciu łącz internetowych. Rozwiązanie to pozwala na raportowanie postępu prac, rejestrację ponoszonych nakładów, czy przesyłanie harmonogramów z odległych budów do bazy danych firmy.
Harmonogram zadań z wykresem przerobu wg wartości całkowitej
Rys. PMC Piotr Chyliński
System Planista 2010 Net jest nowoczesnym narzędziem przeznaczonym do planowania, zarządzania i kontroli realizacji przedsięwzięć w branży budowlanej oraz w innych branżach, w których można wyodrębnić zadania posiadające cechy przedsięwzięć. Dla firm budowlanych i innych, których oddziały rozproszone są na terenie kraju, szczególnie istotną cechą tego oprogramowania jest możliwość nawiązania bezpośredniego połączenia komputera znajdującego się na odległej budowie z bazą danych znajdującą się w biurze stanowiącym centrum informatyczne. Cecha ta odróżnia wersję Net tego programu od wcześniejszej wersji BD, która ograniczała możliwości łączenia się użytkowników systemu z bazą tylko do lokalnej sieci spinającej komputery.
Do jednej bazy danych może przesyłać i pobierać z niej informacje wielu użytkowników rozsianych na wszystkich budowach danej firmy. Również kadra kierownicza przedsiębiorstwa może nawiązać połączenie z bazą z dowolnego miejsca i uzyskać interesujące ją raporty o stanie zaawansowania i kondycji pojedynczej lub wszystkich budów jednocześnie. Rozwiązania zawarte w wersji Net nie wymagają technologii zdalnego pulpitu. Dzięki zastosowaniu serwera programu użytkownicy łączą się bezpośrednio z bazą danych przez łącze lokalne lub internetowe. Mogą zatem połączyć się z bazą danych z dowolnego punktu na ziemi, w którym występuje zasięg łącz internetowych.
Podstawową strukturą bazy danych w programie jest podział na budowy lub dla firm usługowych podział na zlecenia. Lista budów (lub zleceń) stanowi portfel projektów danej firmy. W ramach poszczególnych budów (zleceń) wyodrębnić można poszczególne zadania, dla których ułożyć można harmonogramy za pomocą własnych procedur programu. Sprawia to, iż nie ma konieczności posługiwania się dodatkowym oprogramowaniem przeznaczonym do tworzenia harmonogramów. Harmonogram można budować z czynności zwykłych i zbiorczych. Dane dotyczące kwot, dat i innych cech czynności przypisuje się do czynności zwykłych. Czynności zbiorcze grupują dane zawarte w czynnościach zwykłych im podrzędnych.
Definiowanie czynności zwykłej polega na nadaniu jej nazwy, daty rozpoczęcia i daty zakończenia, wartości obmiaru prac, planowanej kwoty otrzymanej od inwestora (wartość całkowita) i planowanej kwoty ponoszonych kosztów na realizację danej czynności. W formularzu można wpisać wartość procentową planowanego zysku liczonego od wartości całkowitej i wówczas wartość planowanych kosztów zostanie wyliczona przez program.
Drzewo czynności w programie System Planista 2010 Net
Rys. PMC Piotr Chyliński
Ponadto można określić sposób fakturowania robót opisanych daną czynnością. „Proporcjonalnie” oznacza, że można fakturować wykonane prace w trakcie ich trwania. „Po zakończeniu” oznacza, że fakturę można wypisać dopiero po zakończeniu prac.
Informacja o ustalonym z inwestorem sposobie fakturowania wykorzystywana jest w algorytmie tworzącym zestawienia: postępu robót, wartości przerobu wynikającego z tego postępu robót i wartości wystawionych już faktur. Program pokazuje w tym zestawieniu czy można wypisać i na jaką kwotę wystawić kolejne faktury za wykonane prace.
Formularz zakładający czynność zwykłą
Rys. PMC Piotr Chyliński
Definiowane czynności widoczne są też w postaci drzewa czynności, w którym czynności zbiorcze, w tym całe budowy, można zwijać lub rozwijać. W tabeli tej można edytować większość zawartych w niej danych. Można też wywoływać stopki pod dowolnymi gałęziami drzewa i uzyskiwać w nich różne zestawienia danych.
Wszystkie tabele występujące w programie mają podłączone procedury eksportu do MS Excel oraz przesyłania danych do wydruków własnych. Wydruki tabel zawierają wiele opcji umożliwiających różnorodne ich formatowanie. Dane zgromadzone w tabelach można też ilustrować w postaci wykresów. Wykresy mają własne procedury umożliwiające użytkownikowi dobieranie danych i grupowanie ich wg własnych potrzeb.
Rodzaje ewidencji
Do każdej czynności można wprowadzić zapis o aktualnym jej zaawansowaniu. Informację tą wiążemy z datą ewidencji. Informacja o postępie prac może być podana procentowo wg obmiaru czynności.
Do każdej czynności zwykłej można przypisać umowę z podwykonawcą na wykonanie całości lub części prac z podaniem kwoty zapłaty oraz innych cech np. informacji o tym czy przewidziane są w tej umowie kwoty gwarancyjne. Zestawienia tworzone na bazie tych informacji pozwalają na kontrolowanie terminowego zabezpieczenia wykonawstwa robót przeznaczonych do wykonania obcego oraz wspomaga zarządzanie pracą podwykonawców i rozliczanie się z nimi.
Okno podglądu wydruku
Rys. PMC Piotr Chyliński
Rys. PMC Piotr Chyliński
Program umożliwia osobno ewidencję faktur kosztowych i osobno ewidencję faktur przychodowych. Faktury te można rozpisać na czynności. Informacje te w powiązaniu z zarejestrowanym postępem prac pozwalają na uzyskanie informacji dla każdej czynności zwykłej, zbiorczej i całej budowy o relacjach pomiędzy stanem zaawansowania prac, poniesionymi kosztami i uzyskanymi przychodami.
Osobnym elementem ewidencji i kontroli są faktury kosztowe przeznaczone do odsprzedaży. Przy ewidencji faktury kosztowej można opisać ją jako „Faktura podlegająca odsprzedaży” ze wskazaniem firmy, której należy ją odsprzedać.
Formularz przewidziany do ewidencji faktury kosztowej
Rys. PMC Piotr Chyliński
Rys. PMC Piotr Chyliński
Obecnie opracowywane są kolejne moduły: czytanie danych z kosztorysów, w tym wszystkich nakładów R,M,S; ewidencja zużycia materiałów na budowie oraz osobno magazyn dla przechowywania materiałów nie wbudowanych; ewidencja pracy ludzi, w tym karty pracy (BZ); ewidencja pracy sprzętu.
Źródło: Informatyka w budownictwie, nr 4 (9) 2010